by Αντρέι Κοτσεργκιν
‘ My name is Max. My world is fire and blood. Once, I was a cop. A road warrior searching for a righteous cause. As the world fell, each of us in our own way was broken. It was hard to know who was more crazy… me… or everyone else. ‘
Ο περιπλανώμενος ερημίτης Max Rockatansky δεν προλαβαίνει καλά , καλά να ολοκληρώσει τον βλοσυρο μονόλογο του ώστε εμείς ως κοινό να δούμε ότι σοβαρολογει απόλυτα . Μια ομάδα από ψυχωμενα ‘War Boys ‘ , που ανήκουν στον στρατό του τυραννικου Immortan Joe του στήνουν ενέδρα και αφού τον γδυνουν από όλα του τα υπάρχοντά , που είναι λιγοστά αλλά ταυτόχρονα εξαιρετικά απαραίτητα για κάποιον που ζει στην ανελέητη Wasteland, τον οδηγούν αιχμάλωτο στην ‘ ένδοξη ‘ Ακρόπολη τους . Μια πόλη που προσφέρει τα πάντα σε εκείνους που την κυβερνούν όμως για τους υπόλοιπους , εξαθλιωμένους ,κατοίκους το έλεος της περιορίζεται μονάχα σε μερικούς κουβαδες πολύτιμου νερού .
‘Do not, my friends, become addicted to water. It will take hold of you, and you will resent its absence!’ Ακούμε τον Joe να ουρλιάζει στους υπηκόους του και στην συνέχεια σαν ένας πανίσχυρος και γενναιόδωρος ‘ Θεός ‘ ανοίγει το φράγμα της Ακρόπολης και προσφέρει την τόσο πολύτιμη ‘ Aqua Cola ‘ του στον Λαό. Ο Immortan Joe είναι ένας Τύραννος με Θεϊκά συμπλέγματα στα καλύτερα του : Θα σου στερήσει τα πάντα και θα σου προσφέρει ελάχιστα . Και εσύ στο τέλος καταλήγεις να τον ευγνωμονείς για αυτό.
Όσον αφορά τον Max ο Joe αποφασίζει να του στερήσει κυριολεκτικά το ίδιο του το αίμα το οποίο πλέον μέχρι και την τελευταία σταγόνα ανήκει στον δικτάτορα. Τα υπάκουα τσιράκια του Joe γδυνουν τον Max και τον μαρκαρουν στην πλάτη με ένα τατουάζ γεμάτο επιγραφές . ‘ O – NEGATIVE HI OCTANE UNIVERSAL DONOR ‘ θα γράψει μια από αυτές …
Ο Max Rockatansky πλέον δεν είναι άνθρωπος μιας και η μοναδική χρησιμότητα του είναι να κρέμεται ανάποδα από το ταβάνι και να λειτουργεί ως ‘ σακούλα ‘ μετάγγισης αίματος για τα War Boys που υποφέρουν και αργοπεθαίνουν από την ραδιενέργεια της Wasteland .
Και κάπως έτσι οι George Miller ,Charlize Theron και Tom Hardy στρώνουν μπροστά σου τον Δρόμο της Οργής σε αλυσοδενουν επάνω σε ένα σκουριασμένο και γεμάτο καρφιά και λεπίδες που προεξέχουν όχημα και σε στέλνουν σε μια ξέφρενη και ανελέητη κούρσα μέσα σε έναν εξίσου ξέφρενο και ανελέητο κόσμο .
Τον κόσμο του MAD MAX.
Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας που θέλει τον άνθρωπο να κατεβάζει ρυθμούς όταν φτανει σε μια προχωρημένη ηλικία . Ο George Miller έχοντας ξεπεράσει τα 70 του παίρνει αυτόν τον κανόνα τον ξαπλώνει βίαια στην μέση μιας σκονισμενης λεωφόρου και περνάει από πάνω του καβάλα σε ένα War Rig φορτηγό διαλύοντας τον .
Ο Miller με το Fury Road δεν κατόρθωσε μονάχα να μας δώσει μια αξία συνέχεια του Θρύλου του MAD MAX και να τον εμπλουτίσει – επεκτείνει περισσότερο αλλά παράλληλα δημιούργησε ίσως την απόλυτη σύγχρονη Action ταινία .
Η ταινία αυτή έχει τις πιο ευφάνταστες και ξεφρενες σκηνές δράσης της δεκαετίας οι οποίες μέσα στην αστείρευτη και αιματηρή παράνοια τους μπορούν και εκπέμπουν έναν έντονο ρεαλισμό που οφείλεται στην τολμηρή και δύσκολη επιλογή του σκηνοθέτη να καταφύγει σχεδόν αποκλειστικά στην χρήση των πρακτικών εφέ. Ο Miller έχτισε ολόκληρη την σκηνοθετική του ταυτότητα επάνω στα πρακτικά εφέ και στα γεράματα αρνείται να ξεπουληθεί μπροστά σε μια πράσινη οθόνη . Σίγουρα υπάρχουν και Cgi πινελιές στο βίαιο πίνακα της Wasteland που συνθέτει όμως αυτές προστίθενται με αποκλειστικό σκοπό να εμπλουτίσουν το έργο του και να του προσδώσουν μικρές όμορφες λεπτομέρειες και όχι ώστε να ορίσουν την ύπαρξη του. Σε μια εποχή όπου τεράστια μερίδα των σκηνοθετών καταφεύγει στο Cgi ακόμη και για να αποτυπώσει το … γαμημενο το γρασίδι στο οποίο πατάνε οι ήρωες τους , είτε λόγο ανικανότητας είτε λόγο τεμπελιάς στο να γυρίσουν μια σκηνή , Ο Miller το κρατάει Old School και μας θυμίζει πως γυρνάς ταινίες της προκοπής.
Όμως ο πραγματικός τροχός που κινεί το Θηρίο του Fury Road είναι η Ιστορία και οι πρωταγωνιστές του.
Ο Miller παίρνει μια βίαιη, ξέφρενη και παρανοϊκή ιστορία καταδίωξης και μέσα από αυτή καταλήγει να σατιρίζει την πατριαρχία και την τάση που έχουμε ως είδος να φτιάχνουμε όπλα μαζικής καταστροφής . Ξέρουμε καλά τον σκονισμένο και ραδιενεργό δρόμο στον όποιο μπορεί να μας οδηγήσει αυτή η μανία μας και όμως παρ όλα αυτά επιμένουμε να τον ακολουθούμε .
Η επιβίωση και η διατήρηση της ανθρωπιάς συναντώνται στην θεματολογία της ταινίας , όπως γίνεται άλλωστε στις περισσότερες Post Apocalyptic ταινίες , όμως το βασικό μήνυμα του σκηνοθέτη έχει να κάνει με την εξιλέωση και το πόσο πολύτιμη και αναγκαία είναι αυτή για τον άνθρωπο .
Η εξιλέωση αυτή προκύπτει μέσα από μια ανατροπή που κάνει ο Miller στην τρίτη πράξη της ταινίας του . Εκεί που οποιαδήποτε άλλη ταινία δράσης θα κατέληγε σε κάποια θεαματική σφαγή ή σε μια τελική μεγάλη μονομαχία ή έκρηξη ο Miller με έναν πρωτόγνωρο και σχεδόν σαδιστικο τρόπο αποφασίζει να βάλει τους ήρωες του να κάνουν αναστροφή και να επιστρέψουν στο ίδιο ακριβώς μέρος από το οποίο ξεκίνησαν .
Όμως είναι αυτή η μικρή στάση / παύση που επιτρέπει στους ήρωες να κάνουν ενδιάμεσα που παίζει καθοριστικό ρόλο στο να αναδειχθεί η θεματολογία της εξιλέωσης και να αποδοθεί λαμπρά μέσα από τους ψυχικά και σωματικά κατεστραμμένους χαρακτήρες της ταινίας
H Charlize Theron ξυριζει το κεφαλι, ‘ χάνει ‘ το ένα της χέρι και μας παρουσιάζει έναν από τους πιο δυναμικούς αλλά και δραματικούς γυναικείους χαρακτήρες που έχουμε δει στην μεγάλη οθόνη . Η Furiosa είναι το πιο αποτελεσματικό και έμπιστο όπλο του Immortan Joe. Μια γυναίκα φτιαγμένη από σκληρό μέταλλο κυριολεκτικά και μεταφορικά . Όμως πίσω από το παγωμένο ατσάλι κρύβεται μια τσακισμενη ψυχή που όμως της έχουν απομείνει κάποιες μικρές στάλες ελπίδας που είναι αρκετές ώστε να βάλουν μπρος την ‘ μηχανή ‘ και να την ωθήσουν στο να ξεκινήσει να αναζητά και εκείνη την εξιλέωση της . Η Furiosa αποφασίζει να ελευθερώσει τις πέντε ‘ συζύγους ‘ του Joe τις οποίες εκείνος κρατάει αιχμάλωτες στο χαρέμι του. Οι πέντε αυτές νεαρές και υγιείς γυναίκες αποτελούν την ελπίδα του Joe ώστε να εξασφαλίσει έναν υγιή διάδοχο . Ο τύραννος σαπίζει και αργοπεθαίνει από την ραδιενέργεια την οποία έχουν κληρονομήσει μέχρι στιγμής και τα παραμορφωμένα παιδιά του. Ο ελιτιστης και αυταρεσκος Τύραννος επιθυμεί έναν διάδοχο όμορφο και υγιή που θα ναι άξιος κληρονόμος της αυτοκρατορίας του. Η Furiosa με την προδοσία της του στερεί αυτή την επιθυμία και ο Joe διοργανώνει μια ανελέητη καταδίωξη εις βάρος της. Η Furiosa γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι υπέγραψε την καταδίκη της όμως είναι αποφασισμένη να τα ρισκάρει όλα ώστε να φτάσει στο τέρμα της διαδρομής . Εκεί την περιμένει όχι μονάχα ένα νέο ουτοπικό σπίτι , μια καταπράσινη Εδέμ μέσα στην αχανή έρημο , αλλά και η εξιλέωση για τις αμαρτίες στις οποίες υπέπεσε όσο καιρό υπηρετούσε τον αφέντη της .Η τουλάχιστον έτσι αρχικά νομίζει η ίδια …
Η σκηνή όπου η Furiosa αντικρύζει την έρημο που σκεπάζει τα απομεινάρια της κατεστραμμένης πατρίδας της και στην συνέχεια πέφτει στα γόνατα και ουρλιάζει με ολο της το είναι είναι σπαραχτική αλλά και απίστευτα σημαντική .Συνήθως οι ταινίες που έχουν δυναμικούς γυναικείους ρόλους προσπαθούν να κάνουν τόσο Badass τις ηρωίδες τους που καταλήγουν να αφαιρέσουν οποιοδήποτε στοιχείο θηλυκότητας από αυτές . Εδώ κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ποτέ . Η Furiosa μπορεί να έχει ενα steampunk μηχανικό χέρι και να έχει στην διάθεση της μια τεράστια ποικιλία από όπλα και λεπίδες όμως ποτέ της δεν χάνει την θηλυκότητα της μέσα στο αίμα και την βενζίνη . Ο σκοπός της δεν είναι η εκδίκηση ή η κυριαρχία αλλά το να ελευθερώσει αυτές τις πέντε σκλάβες του σεξ από τον πατριάρχη Immortan Joe και μέσα από αυτή την πράξη να ελευθερωθεί και η ίδια ανακαλύπτοντας τον πραγματικό της εαυτό . Υπάρχει δύναμη αλλά και ανθρωπιά μέσα σε αυτόν τον χαρακτήρα που αποτελεί πρότυπο αληθινού κινηματογραφικού φεμινισμού . Ένας φεμινισμός που έχει αληθινό λόγο ύπαρξης και δεν προβάλλεται σαν ταμπελακι που έχει αποκλειστικό σκοπό να πουλήσει εισιτήρια στο γυναικείο κοινό. Σε όλη την διάρκεια της ταινίας πότε σου δεν θα δεις την Furiosa να προσπαθεί να μειώσει ή να ξεπεράσει τον άντρα που βρίσκεται στην θέση του συνοδηγού της . Ξέρει ότι χρειάζεται την βοήθεια του Max για να επιτύχει τον σκοπό της και μέσα από την μεταξύ τους συνεργασία μας δίνει ένα αληθινό πρότυπο φεμινισμού .
Όμως η Charlize Theron δεν είναι η μοναδική δυναμική γυναίκα της υπόθεσης. Σε αυτή την ταινία κυριολεκτικά όλες οι γυναίκες εκπέμπουν δύναμη και ηρωισμό και παίζουν σπουδαίο ρόλο . ‘ We Are Not Things . ‘ γράφουν οι πέντε νύφες στον τοίχο του χαρεμιου του Joe λίγο πριν αποδράσουν και ο Miller μέσα από την ιστορία του στο πιστοποιεί απόλυτα αυτό αποδεικνύοντας παράλληλα ότι οι άντρες σκηνοθέτες μπορούν να δημιουργήσουν αληθινά φεμινιστικές ταινίες .
Όμως και τα ‘ αγόρια ‘ του Fury Road όχι μονάχα δεν επισκιαζονται αλλά κατορθώνουν και μας χαρίζουν μερικές σπουδαίες και άκρως απολαυστικές ερμηνείες και φυσιογνωμίες .
O Hugh Keays-Byrne ως Immortan Joe μας δίνει έναν δυστοπικο δικτάτορα στα καλύτερα και τα χειρότερα του. Είναι καταιγιστικος και ανελέητος και η εξωτερική του εμφάνιση με το παραμορφωμένο απο την ραδιενέργεια κορμί του , την μάσκα οξυγόνου και την αυτοκρατορική στολή γεμάτη απο παράσημα συνθέτουν το πορτραίτο ενός εκ των κορυφαίων Villains του κινηματογράφου επιστημονικής φαντασίας . Υπάρχει κάτι το εξωπραγματικό και εκκεντρικό στην εμφάνιση αυτού του Μπασταρδου όμως μέσα του διακρίνουμε κάτι τόσο εξαιρετικά αληθινό και επίκαιρο που ο χαρακτήρας του καταντάει υπέρμετρα τρομακτικός . Αξίζει να σημειωθεί πως δεν είναι η πρώτη φορά που πετυχαίνουμε τον Byrne μέσα στο σύμπαν του MAD MAX. Θυμάται κανείς άραγε το Κάθαρμα τον ‘ Toecutter ‘ από το πρώτο φιλμ ?
Υπέροχος είναι και ο Nicholas Hoult στον ρόλο του Nux ενός ψυχωμενου War Boy που το μοναδικό πράγμα που ονειρεύεται είναι να πεθάνει μαχόμενος ώστε να εξασφαλίσει την μεταθανάτια μετάβαση του στην Βαλχαλα, τον Παράδεισο των πολεμιστών που τους υπόσχεται ο φιδεμπορας αφέντης του. Ο Nux έχει δυο όγκους στον λαιμό που τον σκοτώνουν αργά , αργά ( και τους οποίους έχει βαφτίσει Larry & Barry !) όμως είναι αποφασισμένος να τους προλάβει και να πεθάνει με τον δικό του ένδοξο τρόπο : Κάνοντας κάτι αξιεπαινο μπροστά στα μάτια του Immortan Joe. Και όταν αποτυγχάνει παταγωδώς και ο αφέντης του τον περιφρονεί ολόκληρος ο ψυχισμός του κλονίζεται. Ο Miller λειτουργώντας ως ένας σαδιστης αλλά ταυτόχρονα και στοργικος πατέρας δίνει στο μπερδεμένο War Boy του έναν νέο σκοπό ύπαρξης μέσα από έναν απλό αλλά απίστευτα όμορφο και σημαντικό δρόμο : Τον έρωτα . Και μπορεί δυστυχώς αυτή η διαδρομή να διήρκησε λίγο και να τελείωσε με θάνατο όμως όλα όσα βίωσε ο Nux στην διάρκεια της είναι πολύτιμα και αθάνατα .
Τεράστιες μορφές είναι και το υπόλοιπο cast και χαρακτήρες . Απο τα παραμορφωμένα παιδιά του Joe και τον ανελέητο Bullet Farmer που δεν σταματάει να καταδιώκει τους ήρωες μας ακόμη και όταν χάνει και τα δυο του μάτια μέχρι και τον ανυπέρβλητο ‘ The Doof Warrior ‘ κιθαρίστα που βρίσκεται αλυσοδεμενος σε ένα από τα αυτοκίνητα της πολεμικής αρμαδας του Joe και που με μια κιθάρα που πέρα από νότες ξερνάει κυριολεκτικά φωτιές ,τα ‘ αξιοθέατα ‘ του Δρόμου της Οργής θα αιχμαλωτισουν τα μάτια σου και θα αποτυπωθούν για πάντα στο μυαλό σου .
Στο MAD MAX : Fury Road ο George Miller φτιάχνει την πιο cool και δυναμική σύγχρονη Action ταινία αποφεύγοντας όλα τα κλισέ τοσο του μοντέρνου κινηματογράφου όσο και εκείνα που διαχρονικά χαρακτηρίζουν και ενίοτε μαστίζουν τις ταινίες δράσης .Εκεί που οι περισσότεροι δημιουργοί θα πόνταραν στο χάος ώστε να μας δώσουν ένα εντυπωσιακό φινάλε ο Miller αποφασίζει να στηριχθεί στο σενάριο, τους χαρακτήρες του και το συναίσθημα που πηγάζει μέσα από αυτά .
Ο Miller τα θέλει όλα μέσα σε αυτή την ταινία . Θέλει το πανδαιμόνιο και τον ενθουσιασμό που χαρακτηρίζουν μια ψυχαγωγική ταινία δράσης όμως θέλει και τους χαρακτήρες και το θεματολογικο βάθος που οφείλει να έχει μια πραγματικά καλή ταινία επιστημονικής φαντασίας . Τα κατορθώνει όλα και μας τα δίνει όλα .
Κάπως έτσι και ο Tom Hardy κατορθώνει να μας δώσει έναν νέο Max που φαντάζει φρεσκος αλλά και οικείος ταυτόχρονα …
Δεν αφησα τυχαία τον πρωταγωνιστή για το τέλος . Η επιλογή του να αντικατασταθεί ο εμβληματικος Mel Gibson με τον Tom προκάλεσε την οργή αρκετών παλιών οπαδών του franchise . Διάολε ορισμένοι ακόμα να το χωνέψουν . Υπάρχουν και εκείνοι που φάνηκαν να ενοχλούνται από το γεγονός ότι ο χαρακτήρας της Furiosa φαίνεται να μονοπωλεί τις μεγάλες στιγμές της ταινίας . Και όμως και τα δυο αυτά στοιχεία λειτουργούν μόνο θετικά για τον χαρακτήρα .
Το continuity του MAD MAX ανέκαθεν είχε μια χαλαρότητα που επέτρεπε στο franchise να κινηθεί σε ρυθμούς James Bond δίνοντας μας την δυνατότητα να δούμε και άλλους ηθοποιούς στον ομώνυμο ρόλο. Και ναι πιθανότατα σε μια τέτοια εξέλιξη ο Mel Gibson θα πάρει την ίδια θέση που έχει και ο Sean Connery στις καρδιές των οπαδών όμως διάολε ο Tom Hardy κάνει εδώ μια τόσο δυνατή ερμηνεία που ξαφνικά οι συγκρίσεις μεταξύ των δυο Max όχι μόνο γίνονται δεκτές αλλά και που αν τολμήσει κανείς να ψελλίσει πως ο Hardy είναι καλύτερος Max από τον Mel μπορεί και να τον πάρω στα σοβαρά .
Ο Hardy δεν κοπιαρει την πετυχημένη συνταγή του προκατόχου του αλλά πατάει ευλαβικά επάνω της και την φέρνει στα δικα του μοναδικά μέτρα . Ο Max του με το ζόρι ξεστομίζει δυο, τρεις φράσεις σε ολόκληρη την ταινία και όντως αναλαμβάνει χρέη συνοδηγού . Και όμως ο χαρακτήρας του όχι μόνο εξελίσσεται αλλά κάνει και την βρώμικη δουλειά της ταινίας .
Στην πρώτη μας γνωριμία βλέπουμε τον Max να αρπάζει μια μεταλλαγμένη σαύρα με δυο κεφάλια και να την τρώει ωμή . Από τον μονόλογο του διαπιστώνουμε αμέσως ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ψυχικά διαλυμένο άντρα που βασανίζεται από τα φαντάσματα της αδικοχαμενης οικογένειας του και όλων εκείνων που δεν μπόρεσε να προστατεύσει . Καμία φορά η Wasteland απαιτεί αίμα ως αντάλλαγμα για την σκληρή της φιλοξενία και ο Max έχει πληρώσει τόσες πολλές φορές αυτόν τον φόρο που δεν αντέχει άλλο. Και για αυτό επιλέγει να ζει ως ένας περιπλανώμενος ερημίτης .
Όταν ο Max βρίσκεται αιχμάλωτος των War Boys αυτομάτως καταλήγει μπλεγμένος σε ένα δράμα για το οποίο ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται καθόλου . Οι δυνάστες του τον δένουν σε μια καταδίωξη και εκείνον το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να σπάσει τις αλυσίδες του και να ξεκουμπιστει από εκεί . Δεν τον νοιάζει η Furiosa και η Εδέμ της ούτε θέλει να κερδίσει την εύνοια του πανίσχυρου Joe. Το μόνο που επιθυμεί είναι να απομακρυνθεί όσο περισσότερο γίνεται από την τρέλα τους και να επιστρέψει στην μοναχική δική του . Μάλιστα όταν συναντά για πρώτη φορά την Furiosa το σκέφτεται πολύ σοβαρά να την παραδώσει στους διώκτες της με αντάλλαγμα την ελευθερία και πιθανότατα και το αυτοκίνητο του !
Όμως όπως σε όλες τις σπουδαίες pulp Ιστορίες αυτός ο αγώνας για επιβίωση θα τον οδηγήσει στον δρόμο του ήρωα .Ναι η Furiosa κλέβει την παράσταση και τερματίζει πρώτη στο φινάλε όμως ο Max είναι εκείνος που της δίνει την ώθηση για να φτάσει μέχρι εκεί .
‘You know, hope is a mistake. If you can’t fix what’s broken, you’ll, uh… you’ll go insane.’ τον βλέπουμε να της λέει όταν εκείνη καταρρέει στην έρημο μπροστά στην θέα της πεθαμενης Εδέμ . Όμως ταυτόχρονα φροντίζει να της δώσει μια νέα ελπίδα , έναν καινούργιο Παράδεισο . Την προτρέπει να επιστρέψει πίσω στην Ακρόπολη και να παλέψει για εκείνον επειδή βλέπει στα μάτια της ότι εκείνο που χάλασε μπορεί ακόμα να διορθωθεί .
Μιλώντας για μάτια είναι πραγματικά εκπληκτική η ικανότητα που έχει ο Hardy να παίζει μονάχα με το βλέμμα του . Μπορείς να αιχμαλωτισεις την σήμα κατατεθέν ‘ μασάω σπασμένα γυαλιά ‘ φωνή του και το πρόσωπο του πίσω από μάσκες και μεταλλικές προσωπιδες και ο τυπος θα εξακολουθεί να παραμένει απο τους κορυφαίους και πιο εκφραστικούς ηθοποιούς της γενιάς του.
Όσον αφορά τον Max στο φινάλε μπορεί να μην πήρε την θέση του στο πλευρό της πανίσχυρης πλέον Furiosa όμως επέλεξε τον μοναδικό δρόμο που μπορούσε να πάρει . Ναι ο Max βοήθησε την Furiosa να βρει την εξιλέωση που τόσο πολυ είχε ανάγκη όμως το ξέρει ότι αντίθετα με εκείνη ότι χάλασε πριν από χρόνια μέσα του δεν γίνεται να διορθωθεί με κανέναν τρόπο.
Στο τέλος ο ‘ Τρελός ‘ Max κάνει την πιο λογική κίνηση : Επιστρέφει στην Wasteland και συνεχίζει να περιπλανιέται ως ένας βλοσυρος και μοναχικός ταξιδιώτης που μέσα από τα μάτια του διακρίνουμε την αντανάκλαση της παράνοιας που μαστίζει το ανθρώπινο είδος και της αναπόφευκτης κατάντιας μας .
‘ I am the one that runs from both the living and the dead. Hunted by scavengers, haunted by those I could not protect. So I exist in this wasteland, reduced to one instinct: survive.’